روزی بر علی ابن ابیطالب وارد شدم

   اورا روی خاک خفته دیدم

ردایش از پشت او اوفتاده بود

به طوری که خاک بر پیکر او اثر نموده بود

بالای سر او نشستم تا از خواب بیدار شد

سپس گرد و خاک از بدن و جامه اش زدودم

به او گفتم:

علی جان برخیز و بنشین همانا تو ابوتراب هستی

جالب آن که از ان پس محبوبترین کنیه ها نزد علی(ع)

ابوتراب بود

وهرگاه او را بدین کنیه می خواندند شادمان و مسرور میگشت

بد نیست بدانید که سخنوران در زمان بنی امیه ترغیب می شدند که روی منبر ها علی را بدین

کنیه ناسزا گویندو شهرت او بدین امر را عیب و نقص قرار داده بودند

در آیه اخر سوره نبا می خوانیم:

روزی که انسان انچه را پیش فرستاده میبیند و کافر میگوید

ای کاش ما هم از خاک بودیم

وبعض مفسران میفرمایند منظور از این سخن این است که:

کافران در روز قیامت میگویند ای کاش ما هم شیعه ابوتراب بودیم