یکم بهمن ماه سالروز شهادت روحانی مبارز سید علی اندرزگو می باشد.

شهید اندرزگو ازجمله روحانیونی است که حیاتش با تلاش و جهاد مستمر برای استقرار یک نظام الهی در ایران سپری شد . او از 19سالگی و از زمان شهادت نواب صفوی با خدای خویش عهد جهاد و مبارزه پی گیر در راه اعتلای قرآن و اسلام بست و تا پایان عمر بر این عهد و میثاق باقی ماند.

شهید اندرزگو مبارزه را از زمان فدائیان اسلام شروع کرد و از نزدیک با مرحوم شهید نواب صفوی رهبر فدائیان اسلام آشنا شد.

وی رسماً عضو هیئت جمعیت های موتلفه اسلامی بود که جهاد مسلحانه را با اعدام عنصر کثیف استعمار حسنعلی منصور که عامل قرارداد کاپیتولاسیون بود، آغاز نمودند. شهید اندرزگو یکی از طراحان و عاملان اعدام انقلابی حسنعلی منصوربود.او بعد از اعدام این عنصر خائن متواری شد و در بیدادگاه رژیم، غیاباً محکوم به اعدام گردید.

فرار شهید اندرزگو بعد از حادثه ترورمنصور سرآغازی بود برای 13 سال مبارزه مخفی که در طول سالهای حکومت خفقان بار شاه به اوج خود رسید. در دورانی که ساواک و تمام نیروهای امنیتی و انتظامی در تمام شهرها در تعقیب او بودند، آن شهید بزرگواربا اطمینان خاطری که لازمه یک فرد مومن و انقلابی است، با خونسردی و طمانینه تمام امور خود را انجام می داد و با فریب نیروهای شاه از دام آنها می گریخت.

شهید اندرزگو به طورمخفیانه به قم رفت. از آنجا به عراق سفر کرد و با تلاشهای وقفه ناپذیرش به آگاه سازی مردم عراق و آشنا ساختن آنان به وضعیت اسفبارایران پرداخت.

پس از مراجعت به ایران شناسایی شد. ولی همچنان خود را از دید مامورین ساواک مخفی نگاه داشت، پس ازآن شهید اندرزگو به شمیران رفت و درچیذرمشغول به فعالیت و درس شد.

در چیذر با نام مستعار شیخ عباس طهرانی ازدواج کرد و با همسرش در خانه ای اجاره ای یک سال و نیم به طورطبیعی زندگی کردند.

به دنبال فاش شدن محل اختفای شهید اندرزگو، وی از چیذرگریخت و از قم سر درآورد. در آنجا نیز شناسایی شد، به تهران بازگشت و از آنجا به مشهد رفت. مدتی به افغانستان رفت و دیگر بار به مشهد بازگشت نمود.

شهید اندرزگو چند بار به طور مخفیانه به عراق می رود و با رهبرتبعیدی ملت، حضرت امام خمینی (قدس سره الشریف) دیدار می کند و دستورات لازم را ازاو می گیرد.

آن شهید عزیز سفرهای زیادی به کشورهای مختلف می کند. آخرین سفرش به کشورهای سوریه و لبنان بود که حدود 2ماه طول کشید . او دراین مدت به طی کردن دوره های آموزش نظامی همت گماشت.

این مجاهد نستوه و ناآرام، همچنان به فعالیت های انقلابی خویش در نشرتعالیم اسلام و فراهم کردن زمینههای مبارزات فراگیر مردم مسلمان ایران علیه نظام ستم شاهی و تلاش برای مسلح ساختن عناصر مومن و مبارز ادامه می داد تا اینکه سرانجام پس از آنکه به مدت 13 سال تمام دستگاه ساواک شاه را به بازی گرفت در عصر روز 19 ماه مبارک رمضان سال 57 شمسی در حالی که رهسپار خانه یک از دوستانش در تهران بود، در اثر شناسایی قبلی ساواک، از چهار طرف محاصر شده و با رگبارهای پی در پی مامورین به شهادت رسید.
 
 

دسته ها :
X